Nereye olduğu belli değil henüz. Bir yere olup olmadığı bile belli değil henüz. Hayatta en az tahammül edebildiğim mefhum olan belirsizlik koluma girmiş, mideme oturmuş, içimin meydanlarında hükümranlığını kurmuş durumda.
2 yılda ne çok şey biriktiriyormuş insan. Hangilerini toplasam, hangilerini dağıtsam? Elim uzanmıyor, oysa yarım saatte biter işim. Biter ama bu oda artık odam olmaz ben kaldırınca eşyalarımı. Biter ama ben veda etmiş olurum mahmur sabahlarıma, odamı ısıtmayan kalorifer peteklerine, raflara, dosyalara, klasörlere...
Yani...
Statükomu alma benden, buz gibi soğurum senden.
6 yorum:
ben bunu biliyorum.
filmin sonunu da söyle n'olur?
özleyeceksiin!
hainsin!
ıı şeyy... özlemeyeceksin desem? özlemedin di mi?
hani, kendini annelik üzerinden tanımlayan kadın çocuğunu üniversite için başka şehre yollayınca, yolunda giden hayatı alt üst olur ya, görünen bir şey değişmediği halde... klasik amerikan film konusu. benim işim, üniversiteye yolladığım çocuğummuş. geride kalanlar alt üst... meğer saklanıyormuşuz birbirimizin arkasına, haberim yokmuş.
Yorum Gönder