Melancholia

Simdi buralari sonbahar. Kendinden melankolik gunler mevsimi. Icten ice sevdiriyor kendini kerata. Neredeyse bir kelebek kanatlanacak icimde sevincinden ama acamiyor kanatlarini. Sonbahar ya, kollarini dizlerinin etrafina sarip pencere kenarinda seviniyor simdi kebekler.

Su akti gecti uzerimden, icimden, hayalimden. Gun oldu, devran oldu. Dondum baktim icime, iyi mi? Acimadi, herhalde iyi. Guldu, guldurdu kendince. Acimadi. Acimayan iyi. 

Ruzgarin serin oldugu gunler simdi. Sogugu keskin vakitler. Gokyuzu mavi beyaz ama azicik da gri hep. Atkilarin vaktidir, az kaldi. Biter o uzun yurumeleri insanlarin. Telasli adimlar kalir geri sicacik evlere donmeye calisan cabucak. Her sey gelip geciyor iste. Gelir gecer yine. Oyle.