Hic bilinmez niye yapar insan bunu. Yapar ama. Belki de
ya hep, ya hic dusunme bicimi buraya tasiyor bizi. Biri daha mahirse bir seyleri yapmada, ona hep olmak duser. E kaldi mi geriye hic? Sanki bolunmez, bukulmez bir sey gibi meziyet. Duruyor oyle ortada, bir tane. Nezaketten birbirimize ikram ediyoruz,
Yok, sensin...Aa..olur mu oyle sey, sensin. Tabi butun bunlar soylenirken bir de enteresan durum olabilir, karsindakinin seninle hemfikir olmasi.
Hakikatten de hicsin miirim, durumu.
Yok canim ben beklemiyorum oyle ovgu filan desek de, yalanlanmazsa ortaya attigimiz hipotez, cok bi fena bozuluyoruz.
Icimde bir sey kizdi bana gecen, biriyle ilgili iyi bir sey soyleyeyim derken kendimi harcadim. Hem de bozuk para gibi. Zarifti muhattabim, hemfikir olmadi. Da... ben niye ortaya kendimi yok sayan bir fikir attim, onu bilemedim.
"Allasen sen otur abi, ben zaten cikiyordum."
2 yorum:
Bende varsa sende olamaz ondan hep. Hep ondan.
Once ben geldim. Benim ki o...
Yorum Gönder