this is me not caring

Geçenlerde fark ettim ki; bana sorulan sorulara iki farklı cevabı var zihnimin. Biri otomatik. Ben, bugünkü ben olarak ne yapardım. Biri de düz. Ben, başka bir hayatta, dümdüz ben olsaydım ne yapardım. Acıdı tabi biraz. Zira tek bir hayat var, onu da olduğundan emin olmadığın birinin cevaplarına göre geçirmek, fena. Gözünü sevdiğimin inkar mekanizması sardı yaralarımı hemen. Kuvvetine yandığım. İdrak öncesi gibiyim, gıcır. Da... Arada böyle. Geliyor bazen... Fuck it diye. Bu öyle biraz. O zaman. Haydi buyrun, hep birlikte...