23 Mart 2015 Pazartesi

üç vakte kadar

Bana yol göründü. Şafak sayar gibi sayıyorum günleri. Kaldı yedi.

Yaşadığım ülkeyi değiştirirken bile böylesi ciddiyetle ele almamıştım yol hazırlığımı. Haftalar öncesinden listeler yaptım. Götürülecekler. Alınacaklar. Eldekiler. Ne lazım, ne lüzumsuz... Neyi düşünmediğime pişman olurum, neyi yük etmeye hiç gerek yok, -ki alışveriş yapmaktan nefret ederim, hiç bunalmadan hallediverdim.

Aşık gibiyim. Boşluğa dalıp hayal kurarken yakalıyorum kendimi. Tebessümler belli belirsiz. Sık sık da dolar oldu gözlerim. Kalbim mi inceldi ne?

Hayata kattığım anlam, onun bana geri verdiği derinlik olduğundan misli misli fazla şimdi. Başka kanallar, mümkünler, efsaneler açıldı önümde.

Böyle böyle haller içreyim işte. Bereketi daim olsun!



Hiç yorum yok: