7 Temmuz 2008 Pazartesi

kediyi merak öldürür, dokuz canın kaçıncısı ölümcül?

değişimi dengesizlik olarak algılama eğilimi kurcalıyor kafamı...
aynı kalmaya istikrar denilince, değişim de dengesizlik oluyor tabi. oysa istikrar ve değişim birbirini imkansız kılan iki kelime gibi gelmiyor bana. koordinatlar tutturulduğu taktirde, diğerinin varlığını tehdit etmeden ve tehdit görmeden seyrüsefer eyleyebilirlermiş gibi... zira istiktar mefhumu; aynı davranışın tekrarına değil, tutarlı davranışların ardışık salınımına işaret eden, niteliksel bir vurguya sahip. denge ise; içeriğe pek gönderme yapmayan, niceliksel yükü ağır basan bir kelime. aksi halde, bir kefesinde 1 kg domates, diğer kefesinde 1 kg demir olan terazinin yere paralel duruşuna denge demezdik.

derkenar: bu kadar yazdım, ettim, kendimin yalancısı çıktım. tdk dengeye istikrarı, istikrara da dengeyi yan anlam olarak vermiş. acırım acırım, onca nöronumun iletiler sırasında harcadıkları elektiriğe acırım... kaç kalori olduğunu bilsem o kadar da acımazdım belki!
khamoshiyan gungunane lagi.

Hiç yorum yok: