istemiyoruuuuuuum baba

outlook express, silinmiş öğeler kutusuna taşınmış, bir nevi gözden çıkarılmış, iletileri bir sağ tıkla uzay boşluğuna gönderme imkanı veriyor bana. masaüstümde geri dönüşüm kutusu... istersem geri dönüşsüz bir yola uğurlayabilirim içindekileri. "emin misiniz" der bana pc son kez, 'son kararım' tebessümümü takınır, "evet"e tıklarım. arama-kurtarma çalışmaları da kâr etmez sonra. "arama ve kurtarma" emir kipleri girer hayatıma, söz dinler, aramam ve kurtarmam. eternal sunshine of the spotless mind da bundan bahsediyordu. alvida, hamesha hamesha ke liye... gerçi orada yine de aşk kazanıyordu. ben aşkın kazandığı bir dünya istemiyorum. niye hayattayken kazanamıyor da artık cansız bir mefhum olmuşken kalplerin peşini bırakmayan bir hayalete dönüşüyor. yok öyle şey. ya paşa paşa, kanlı canlıyken yaşatacak, tutacak meydanlarını hayatın, ya da hayalet olup kırklara karıştığında da kıracak dizini, oturacak perdeler ardında. oynamıyorum artık ve oynatmıyorum da. bu mudur, budur!