Hicbir yere gitmesi beklenen bir yazi olmasin bu, rica ediyorum. Siz orada oyle butun isiklari kapatip yatinca benim burada canim sikiliyor. Ya yollara vuruyorum kendimi, kelimeden elbiseler biciyorum sokaklara... Ya da iste boyle. Kuzu kuzu kuzu kuzu... Siz uyuyorsunuz ama Tarkan benimle. Ya... Ne deli, ne divane, biliyor sonunu. Gururunu atese verdi, yakti da geldi. Tovbeler etti. Ki kendisi yeri geldiginde el ustunde tutmus, yeri geldiginde dizi ustunde uyutmus, kalbinin saraylarinda yasatmis bir insandir. Evet... Deliler ulkesinden notlar bunlar, zira yandan bakinca sinir askerlerini gorebiliyorum.
Neyse ne... Uyumayin o zaman hep birlikte. Oynamayin fabrika ayarlarimla. Sonra hup oluyorum. A'acayip oluyorum. Baskasi olmuyorum, kendim oluyorum. Hepsi benim oluyor. Teller birbirine degiyor.
Pek tabi ki satirlarimin sonuna gelirken, bu kimi spekulatif kalpler kadar temiz sayfayi tamamen ziyan etmeden, topluma yararli bir mesaj vererek bitirmek isterim kelimelerimi. Biri uyuyunca ne yapmiyoruz? Ses yapmiyoruz. Shhhhh!
Bu da vijuil ogrenen guzel insanlar icin.
Butun bu baglama kismini su fotografi koyacagim diye yaptigimi soyleyenler varmis, don't!
Bazi seyleri icinizde tutmayi ogrenin. Gul doktum yollariniza, hadi iyi geceler.
2 yorum:
"Çanta'ya bak" olmuş bu olmuş. ne diyoruz: "çirkin beyaz don yoktur, tarkansız beyaz don vardır."
yollara vur kendini ceplerine kelimeler doldur, acıktıkça at bir tane ağzına. biz de doyalım. biz ben bir de stefan. sen yazdıkça ben güzelleşiyorum.
gupguzelsin sen zaten. hep ondan bu yazmalarim :)
ne zaman ben o selale saclara izlesem aklima ozlu sozlerin geliyor. bazen bir sey izlemeden de geliyorlar. bas goz ustune.
canta da canta hani.
Yorum Gönder