7 Mart 2012 Çarşamba

ucu çatallanan bir yolda yürüyoruz...




Bir ağlamak var içimde. Benden midir, öğrenilmiş bir hal midir, bilmiyorum. Burnumun ucuna gelip gelip gidiyor. Saklanıyor içimin ücra köşelerinde. Hişt pişt diyor arada bir. Pek kaale almıyorum onu. O da ısrarcı olmuyor şimdilik. Öğrenilmiş haller de bizdendir artık belki, kim bilir...

Hiç yorum yok: