bir deyim vardır, hallaç pamuğu gibi atmak... eylemi pasif, kendimi nesne yapacağım;
bir laila aur majnu performansı ile hallaç pamuğu gibi atıldım.
sınır birliklerim silah bıraktılar birkaç lahza, ben gizil ırmaklarımda yıkandım.
meydanlarda meydan okurken majnu, laila'nın eti kırbaç izi...
bir kılıç ki; darbesi majnu'nun göğsünde kanarken, ucu laila'nın sırtında parıldamakta..
cüretim yok, ne laila'yım, ne majnu...
yüzlerine bulanan çöl saçlarımdam geçmişti bir vakit,
onu bildim sadece.
bilmekteyim değil, bildim ve geçtim ırmak sularından.
uç birlikler yerlerini aldı bir bir, tutuldu yine surları sınırların.
asayiş berkemâl,
bîkelâm...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder