7 Ekim 2008 Salı

hesapsız

susalım mı biraz aynı odanın iki ucunda?
zaman aksın aramızdan...
gözlerimizi kapatalım başımız duvara yaslı.
dinleyelim bakalım en uzağı kim duyacak?
bekleyelim, bekleyelim, bekleyelim...
içimizden bir ses emin olsun beklemeye doyduğumuzdan
dinginlik sarınca ruhumuzun iliklerini, açalım gözlerimizi
değiştiğimiz ilk kelimeler birer tebessüm olsun
hayatın boynunda çiçek açsın gülüşün
seni gülümserken görmenin gülüşü yayılsın dudaklarıma.
suskunluğu gülüşlerden kıralım
aynı odanın ortasında.

Hiç yorum yok: