20 Ekim 2008 Pazartesi

rüyalar rüyalar

rüya mefhumunun şizofrenik bir alt geçidi var. sevdiğiniz birini gördüğünüzde onunla birlikteymiş gibi keyifli hissetmenizi sağlayacak, sıkıntılı bir olay yaşadığınızı gördüğünüzde ise o buhranı vücudunuzda resmedecek hormonlar devreye giriyor. böylece sadece bilinçaltınızda vuku bulmuş bir yaşantı için fizyolojik ve psikolojik tepkime gerçekleşmiş oluyor. aslı astarı yok ancak (en azından bir süre) zihninizde izi var.

rüyamda, saatlerce ağladım. muhtemelen 3-5 saniyede bitmiş bir hadiseyi günmüş gibi yaşadım ve gün boyu ağladım. uzun bir ikna çabasını, sunulan argümanları, olmazların gerekçelerinden dokuduğum karşı ataklarla karşıladım. tüm ailem şahitti, ne çok yoruldum. içime bir şelale dökülmüş sanki. ferahlıktan değil, boğulmaktan bahsediyorum. gözyaşlarımın ağırlığı şu an karın boşluğumda asılı. bitkinim.

Hiç yorum yok: